
இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையே நீண்ட காலமாக நீடித்த சிந்து நதிநீர் ஒப்பந்தம், தற்போது பதற்றமான சூழ்நிலையில் தற்காலிகமாக நிறுத்தப்பட்டுள்ளது. 1960ம் ஆண்டு செப்டம்பர் 19-ந் தேதி, அன்றைய இந்திய பிரதமர் ஜவஹர்லால் நேரு மற்றும் பாகிஸ்தான் அதிபர் அயூப் கான் ஆகியோர் பாகிஸ்தானின் கராச்சியில் கையெழுத்திட்ட இந்த ஒப்பந்தத்தில், உலக வங்கியும் மூன்றாம் தரப்பு பார்வையாளராக இருந்தது. இந்த ஒப்பந்தத்தின் நோக்கம் – இந்தியா-பாகிஸ்தான் எல்லை தாண்டி பாயும் நதிகளை இரு நாடுகளும் சமரசமாகப் பகிர்ந்து கொள்வதற்கான முறையை உருவாக்குவதே.
இந்த ஒப்பந்தத்தின் கீழ், 6 முக்கிய நதிகளான சட்லெஜ், பியாஸ், ரவி, சிந்து, ஜீலம், செனாப் ஆகியவை இரு நாடுகளுக்கும் ஒதுக்கப்பட்டன. இதில், கிழக்கு நதிகளான சட்லெஜ், பியாஸ், ரவி ஆகியவற்றை இந்தியா முழுமையாக பயன்படுத்தும் உரிமையுடன் உள்ளது. மேற்குத் திசை நதிகள் – சிந்து, ஜீலம், செனாப் ஆகியவற்றின் பெரும்பாலான நீர் பாகிஸ்தானுக்கே ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த ஒப்பந்தம் பல போர்களுக்கும் இடையில் (1971 இந்தியா-பாக் போர், 1999 கார்கில் மோதல்) மீறப்படாமல் தொடர்ந்த ஒரே முக்கிய இருதரப்பு உடன்படிக்கையாக இருந்தது.
இப்போது பஹல்காம் பயங்கரவாத தாக்குதல், இந்திய சுற்றுலாப் பயணிகள் மீது தாக்குதல் ஆகியவற்றுக்குப் பின்னணியாக பாகிஸ்தானை குற்றம்சாட்டிய இந்தியா, இந்த ஒப்பந்தத்தை தற்காலிகமாக நிறுத்தியுள்ளது. இதன் மூலம், சிந்து நதியின் நீர் பாகிஸ்தான் பகுதிக்குள் பாய்வதை கட்டுப்படுத்தும் நடவடிக்கையை இந்தியா மேற்கொண்டுள்ளது. இது நேரடியாக பாகிஸ்தானின் விவசாயத் துறையில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும். ஏனெனில், பாகிஸ்தானின் முக்கிய விவசாய மாகாணங்களான பஞ்சாப், சிந்து, பாலுசிஸ்தான் ஆகியவை இந்த நதிகளை சார்ந்தே இயங்குகின்றன. மேலும், 210 மில்லியனுக்கும் மேற்பட்ட பாகிஸ்தான் குடிமக்கள் இந்த நீர்நிலைகளை குடிநீராக நம்பி வாழ்கிறார்கள்.
இந்த ஒப்பந்தத்தின் நிறைவேற்றம் தற்காலிகமாக நிறுத்தப்பட்டிருந்தாலும், இதனை இருநாடுகளும் ரத்து செய்ய வேண்டுமென்றால் பேச்சுவார்த்தை அவசியம் தேவைப்படுகிறது. ஆனால் இந்தியா எடுத்துள்ள இந்த தீவிர நடவடிக்கை, பாகிஸ்தானுக்கு நீர் விநியோகத்தில் கடுமையான பின்னடைவை ஏற்படுத்தும் என நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர். இது அந்நாட்டின் உணவுப் பாதுகாப்பு, குடிநீர் வளம், மக்களின் வாழ்க்கைமுறை என அனைத்திலும் ஒரு பெரிய நெருக்கடியை உருவாக்கும்.
இந்த நதியில் 20 சதவீதத்தை இந்தியா பெறும் நிலையில் சிந்து நதிநீரில் 80 சதவீதத்தை பாகிஸ்தான் கட்டுப்படுத்துகிறது. பாகிஸ்தானின் நீர் பாசன தேவையில் 93 சதவீதம் தண்ணீர் சிந்து நதிநீர் மூலம் கிடைக்கிறது. அதே நேரத்தில் இதன் ஆற்றங்கரையோரம் தான் 61% மக்கள் வசிக்கிறார்கள். மேலும் பயங்கரவாதத்தை ஆதரிக்கும் இவர்களுக்கு தண்ணீர் வழங்கப்படாது என்று மத்திய அரசு அறிவித்ததால் விவசாயமும் பாதிக்கும் சூழல் உருவாகியுள்ளது.
மேலும் சிந்து நதிநீர் ஒப்பந்தத்தை இந்தியா ரத்து செய்ததால் சிம்லா ஒப்பந்தத்தை பாகிஸ்தான் ரத்து செய்ததோடு எல்லையில் வீரர்களை குவித்து வருகிறது. இதன் காரணமாக தற்போது இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையே போர் உருவாகும் அபாயம் ஏற்பட்டுள்ளது.